Καλοκαίρι 1969, Ιταλία. Ένα χρόνο μετά τον Μάη του '68, οι εργάτες της ΦΙΑΤ ξεκινούν ένα δυναμικό και αδιαμεσολάβητο απεργιακό αγώνα ενάντια στην πανίσχυρη εργοδοσία. Ο αγώνας τους αποτέλεσε την απαρχή μιας δεκαετίας εργατικών και φοιτητικών κινητοποιήσεων όπου πρωταγωνίστησε το κίνημα της Αυτονομίας και που χαρακτηρίστηκε από πολλούς ως η τελευταία έφοδος της εργατικής τάξης στον ουρανό. Τελευταία... ας ελπίσουμε μέχρι την επόμενη...
Το project αυτό δημιουργήθηκε το καλοκαίρι και φθινόπωρο του 2004 και αποτέλεσε την διπλωματική μου εργασία στο μεταπτυχιακό της ΑΣΚΤ. Πέρα από την ταινία υπήρχε και ένα θεωρητικό κείμενο υποστήριξης με τρία κύρια μέρη: ένα περιγράφοντας το ίδιο το φιλμ και τις διαδικασίες πίσω του, και δυο θεωρητικά κείμενα, ένα για το film noir και ένα για τη διακειμενικότητα.
Η ιδέα πίσω από το έργο αφορά ένα νεαρό σεναριογράφο που προσπαθεί να ολοκληρώσει ένα σενάριο για μια σκηνή δολοφονίας μιας ταινίας. Καταλήγει με 6 διαφορετικές εκδοχές δολοφονιών -σε κάθε μία από αυτές προσπαθεί να τη φανταστεί βλέποντας τον εαυτό του σαν το θύμα. Όλες οι εκδοχές προέρχονται (ή είναι έντονα επηρρεασμένες) από διάσημες ταινίες ή βιβλία (noir films -διακειμενικότητα) όπως το Έγκλημα στο Όριεντ Εξπρές της Αγκάθα Κρίστι, ή το Dial M for Murder του Alfred Hitchock, κλπ. Πρόκειται για έναν παγιδευμένο άνθρωπο μέσα σε έναν φανντιστικό κόσμο (ταινιών, βιβλίων, δολοφονιών κλπ) με λίγη σχέση με την πραγματικότητα και τους υπόλοιπους ανθρώπους. Καθώς η ταινία προχωρεί φαντάζεται ανθρώπους κοντινούς του (το αφεντικό του, το φίλο του, την αρραβωνιαστικιά του, τον θείο του -πατρική φιγούρα) να αναλαμβάνουν το ρόλο του δολοφόνου.
Η ταινία παρουσιάστηκε με ένα ελαφρώς ασυνήθιστο format. Υπήρχαν τρεις μεγάλες προβολές στον τοίχο (που η μία δίπλα στην άλλη θύμιζαν ένα μεγάλη κινηματογραφική προβολή) και μια οθόνη υπολογιστή όπου παιζόταν μια τέταρτη προβολή. Στον τοίχο, ξεκινώντας από τα δεξιά μπορούσες να δεις το σεναριογράφο μέσα στο γραφείο του προσπαθώντας να γράψει την κάθε εκδοχή (και να βυθίζεται όλο και περισσότερο στον φανταστικό αυτό κόσμο). Δίπλα του προβαλόταν η εκδοχή που έγραφε κάθε φορά για τη σκηνή δολοφονίας και τέλος στα αριστερά έπαιζε το σενάριο για την κάθε εκδοχή. Μπροστά στον υπολογιστή έπαιζε το σενάριο πίσω από την προβολή του ίδιου του σεναριογράφου(κλείνοτνας τον μέσα σε κείμενα -σενάρια και απο αποκαλύπτοντας τον τεχνητό χαρακτήρα πίσω από αυτήν -ίσως και κάθε άλλη ταινία). Μπορείτε να δείτε μια αναπαράσταση της πρώτης αυτής προβολής στη φωτογραφία αριστερά
Δυστυχώς για πολλούς λόγους ήταν αδύνατο να διατηρήσω το αρχικό format εδώ. Στη θέση του χρησιμοποίησα το Korsakow, ένα πρόγραμμα που δίνει τη δυνατότητα για σύνδεσμους "μέσα" σε μια ταινία και διαφορετικές διαδρομές ανάλογα με τις προτιμήσεις του χρήστη. Έτσι μπορεί κάποιος να δει όλες τις διαφορετικές προβολές (τον σεναριογράφο, τα 6 σενάρια, τις 6 εκδοχές της δολοφονίας) προσθέτοντας τα animated storyboards που έφτιαξα πριν την ταινία και με καθοδηγήσαν κατά τη δημιουργία της
