Καλοκαίρι 1969, Ιταλία. Ένα χρόνο μετά τον Μάη του '68, οι εργάτες της ΦΙΑΤ ξεκινούν ένα δυναμικό και αδιαμεσολάβητο απεργιακό αγώνα ενάντια στην πανίσχυρη εργοδοσία. Ο αγώνας τους αποτέλεσε την απαρχή μιας δεκαετίας εργατικών και φοιτητικών κινητοποιήσεων όπου πρωταγωνίστησε το κίνημα της Αυτονομίας και που χαρακτηρίστηκε από πολλούς ως η τελευταία έφοδος της εργατικής τάξης στον ουρανό. Τελευταία... ας ελπίσουμε μέχρι την επόμενη...
Οι γελοιγραφίες και σκίτσα αυτά έγιναν κατά την περίοδο της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας με πρωθυπουργό τον Α. Σαμαρά και με συμμάχους το ΠΑΣΟΚ του Ε. Βενιζέλου και τη ΔΗΜΑΡ του Φ. Κουβέλη). Είναι η εποχή του 2ου μνημονίου και του PSI.
Δυστυχώς αυτές είναι και οι τελευταίες γελοιογραφίες που έκανα. Άλλα έργα (κυρίως τα τρία μεγάλα κόμικ, Ο θάνατος του William George Allum, Ταξίδι στον αέρα και το Για μια ανάσα ελευθερίας) μου απορρόφησαν σχεδόν όλο το χρόνο. Λέω δυστυχώς γιατί και η νέα κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, με τους λεονταρισμούς της αρχής και το τρίτο μνημόνιο τελικά προσφέρεται για άφθονη κριτική και σάτιρα.
