Ο θάνατος του William George Allum
Ο "θάνατος του William Geοrge Allum" είναι ένα κόμικ που σχεδιάσα πάνω σε μια ιστορία επηρρεασμένη από τα ποιήματα του Ν. Καββαδία (και πιο συγκεκριμένα το William George Allum και το Μαραμπού, αν και μπορούν να βρεθούν μικρές αναφορές και σε άλλα ποιήματα).Για όποιον θα ήθελε να διαβάσει τα... More detail
Ταξίδι στον αέρα
Το «Ταξίδι στον αέρα» είναι ένα κόμικ που βασίζεται σε ένα αρκετά παλιότερο διήγημα με τον ίδιο τίτλο. Το αρχικό κείμενο ήταν χωρισμένο σε δυο μέρη: το πρώτο μισό, όπου η αφήγηση γίνεται σε πρώτο πρόσωπο (για την ακρίβεια έχει τη μορφή εσωτερικού μονολόγου), και το δεύτερο, όπου με μια «ουδέτερη»... More detail
για μια ανάσα ελευθερίας
Το «για μια ανάσα ελευθερίας» άρχισε να γράφεται το φθινόπωρο του 2014, κατά την απεργία πείνας του Ν. Ρωμανού και συνεχίστηκε μέχρι περίπου ένα χρόνο μετά (αρχές Οκτώβρη 2015). Είναι προφανές ότι τόσο ο αγώνας του Ρωμανού, όσο κι η απεργία πείνας των κρατουμένων την άνοιξη του ‘15 έπαιξαν... More detail
Size
Είναι ένα animation όπου ένας νεαρός εξαναγκάζεται από έναν γιγάντιο άντρα να δουλεύει ολοένα και περισσότερο. Μέχρι που κάποια στιγμή αντιλαμβάνεται ότι κάτι δεν πάει καλά με τη διαφορά μεγέθους τους. Φεστιβάλ Το Size επιλέχθηκε και παρουσιάστηκε (ανάμεσα σε άλλα ψηφιακά έργα) στο Video Art... More detail
Κυνήγι
Ανάμεσα στις επιρροές (ή τα θέματα) πίσω από τον πίνακα σίγουρα θα πρέπει να αναφερθεί η δουλειά καλλιτεχνών όπως ο Ν. Εγγονόπουλος ή ο G. de Chirico, αλλά και το έργο Garden of Earthly Delights του Hieronymus Bosch (από τον οποίο προέρχεται με κάποιες αλλαγές το πάνω μέρος του πίνακα). Επίσης το... More detail
Revolution Blues
Ο συγκεκριμένος πίνακας σχεδιάστηκε την ίδια περίπου περίοδο με τον πίνακα Κυνήγι, με τον οποίο μοιράζεται κάποιες παρόμοιες προβληματικές και σύμβολα. Από τις επιρροές πίσω από τον πίνακα αναμφίβολα η σπουδαιότερη και πιο εμφανής είναι αυτή του Ν.... More detail
Sebastian
Το έργο αυτό αποτελείται από δυο πίνακες. Ο πρώτος στα αριστερά είναι βασισμένος στον πίνακα St. Sebastian (1480) του Andrea Mantegna ενώ ο δεύτερος σε μια όψη της πόλης της Γάζας. Στον πρώτο πίνακα η ανθρώπινη μορφή του αγίου έχει αντικατασταθεί με ένα ανδρείκελο, ενώ πίσω στο βάθος υπάρχει μια... More detail
Umberto Eco
Μια προσπάθεια για τη δημιουργία καρικατούρας του Ιταλού συγγραφέα Umberto Eco. Στην γκαλερί παρακάτω περιλαμβάνονται ένα ρεαλιστικό σχέδιο (σε νεότερη ηλικία), μικρά, γρήγορα προσχέδια-δοκιμές, πιο δουλεμένες προσπάθειες και η τελική εικόνα.  Η τελική εικόνα δημοσιεύτηκε σε υψηλή ανάλυση... More detail
3. Αυτονομία
To ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ αποτελεί το τρίτο κεφάλαιο από το κόμικ Τα θέλουμε όλα που βασίζεται στο ομώνυμο βιβλίο του Νάννι Μπαλεστρίνι.  Στο κεφάλαιο αυτό αρχικά βλέπουμε συνοπτικά πως έφθασε η κατάσταση σε εκείνη την Πέμπτη 29 του Μάη (την οποία αφηγείται το προηγούμενο κεφάλαιο, Ο Αγώνας. Έπειτα... More detail
Το τραγούδι του καβαλάρη
Το κόμικ αυτό είναι μια προσπάθεια μετάφρασης και ερμηνείας ενός ποιήματος του Federico Garcia Lorca που ονομάζεται Canción del jinete (Το τραγούδι του καβαλάρη). Το ποίημα έχει ως εξής: Córdoba. Lejana y sola. Jaca negra, luna grande, y aceitunas en mi alforja. Aunque sepa los... More detail
Aλτάι (έγχρωμο)
Αυτή είναι μια σειρά από έγχρωμες εικονογραφήσεις για το βιβλίο Altai από τη συλλογικότητα Wu Ming. Οι εικόνες αυτές βασίστηκαν σε σχέδια που είχα κάνει κάποια χρόνια παλιότερα (και τα οποία μπορείτε να δείτε εδώ, μαζί με πληροφορίες για τα ίδια αλλά και για το βιβλίο). Υπάρχουν δύο εκδοχές... More detail
The Slave Ship
Το έργο αυτό είναι αντίγραφο του πίνακα The Slave Ship, του J.W. Turner (1840) (μπορείτε να διαβάσετε περισσότερα για τον πίνακα εδώ). Καθώς δεν έχω δει τον πίνακα από κοντά, βασίστηκα σε φωτογραφίες του που βρήκα στον διαδίκτυο. Δυστυχώς εκτός από το ότι οι περισσότερες είναι σε σχετικά... More detail
Van Gogh Αντίγραφα
Αντίγραφα έργων του Vincent van Gogh. Οι πίνακες είναι οι La méridienne, επίσης γνωστός ως La sieste, d'aprés Millet από Δεκ. 1889 ως Ιαν. 1890, (http://www.flickr.com/photos/wallyg/1389660699/), Wheat Field with Cypresses (1889)... More detail
Άνω Σύρος
Κι εδώ χρησιμοποιώ μια σχεδόν αφηρημένη (όσον αφορά τα χρώματα τουλάχιστον) τεχνική που θα μπορούσε να την αποκαλέσει κανείς ψευδοκυβιστική. Το θέμα προέρχεται από την κοινότητα της Άνω Σύρου, στο νησί της Σύρου, που παρουσιάζει μια έντονη γεωμετρική όψη. Η απόδοση απέχει πολύ από μια ρεαλιστική... More detail
Η Έλλη και το τέρας
Οι εικόνες αυτές παραχωρήθηκαν για την εικονογράφηση ενός παιδικού βιβλίου του Γιώργου Γουζούνη (με τον τίτλο "H Έλλη και το πρόβλημα του τέρατος") που δημοσιεύθηκε στην Αυστραλία, από την Ελληνική Κοινότητα. Ένα μικρό περίγραμμα της ιστορίας: Η Έλλη επιστρέφει απο το σχολείο και βλέπει ένα μικρό... More detail
Ας περιγράψουμε
Το κόμικ αυτό αποτελεί μια προσπάθεια εικονογράφησης ενός διάσημου ποιήματος της Gertrude Stein με τον τίτλο Let Us Describe. Αποτελεί ένα από τα πιο περιγραφικά και "βατά" της κείμενα (αν και τελειώνει κάπως ανορθόδοξα -αρκετά πιο κοντά στο συνηθισμένο της τρόπο γραφής). Το ποίημα (στα αγγλικά)... More detail
Σπουδή
Ο πίνακας αυτός αποτελεί μια αφηρημένη σπουδή πάνω σε φόρμες που δημιουργήθηκαν με το στάξιμο ρευστής μπογιάς (σε διάφορες αποχρώσεις) και διάφανα στρώματα αποχρώσεων του μπλε, γκρι και πράσινου. Στο τέλος προστέθηκαν κάποια σημεία με χρυσό. Ανάμεσα στις επιρροές πίσω απο το έργο (είτε συνειδητές... More detail
Italo Calvino
Μια προσπάθεια για τη δημιουργία καρικατούρας του συγγραφέα Italo Calvino. Στην γκαλερί παρακάτω περιλαμβάνονται ένα ρεαλιστικό σχέδιο, μικρά, γρήγορα προσχέδια-δοκιμές (η αλήθεια είναι πως δυσκολεύτηκα να φθάσω σε ένα ικανοποιητικό σημείο), πιο δουλεμένες προσπάθειες και η τελική εικόνα. Η... More detail
prev
next

front banner leonardo 1

 " Άρχοντα μου,

μου ζητάς τα σχέδια ως φίλος

αλλά θα τα χρησιμοποιήσεις

ως βασιλιάς"

από το κόμικ "Λεονάρντο: Το όνειρο και ο εφιάλτης" (προσωρινός τίτλος)

  • 1. Ο Βορράς

    Ο Βορράς αποτελεί το πρώτο κεφάλαιο από το κόμικ Τα θέλουμε όλα που βασίζεται στο ομώνυμο βιβλίο του Νάννι Μπαλεστρίνι. Το κόμικ δεν ακολουθεί κατά γράμμα το βιβλίο: Εδώ το κεφάλαιο Βορράς δεν αντιστοιχεί στο ομώνυμο κεφάλαιο του βιβλίου, αλλά αποτελεί μια σύνοψη των κεφαλαίων Ο Νότος και Ο Βορράς... More detail
    1. Ο Βορράς
  • 2. Ο Αγώνας

    Ο Αγώνας αποτελεί το δεύτερο κεφάλαιο από το κόμικ Τα θέλουμε όλα που βασίζεται στο ομώνυμο βιβλίο του Νάννι Μπαλεστρίνι (το πρώτο κεφάλαιο, ο Βορράς, μπορείτε να το δείτε εδώ).  Στο κεφάλαιο αυτό παρακολουθούμε τις πρώτες μέρες του ήρωα στην ΦΙΑΤ, την έντονη σχέση του με την ιεραρχία... More detail
    2. Ο Αγώνας
  • 3. Αυτονομία

    To ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ αποτελεί το τρίτο κεφάλαιο από το κόμικ Τα θέλουμε όλα που βασίζεται στο ομώνυμο βιβλίο του Νάννι Μπαλεστρίνι.  Στο κεφάλαιο αυτό αρχικά βλέπουμε συνοπτικά πως έφθασε η κατάσταση σε εκείνη την Πέμπτη 29 του Μάη (την οποία αφηγείται το προηγούμενο κεφάλαιο, Ο Αγώνας. Έπειτα... More detail
    3. Αυτονομία
  • 4. Η συνέλευση

    Το Η ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ αποτελεί το τέταρτο και προτελευταίο κεφάλαιο του κόμικ Τα Θέλουμε Όλα που βασίζεται στο ομώνυμο βιβλίο του Νάννι Μπαλεστρίνι. Στο κεφάλαιο αυτό βλέπουμε τη συνέλευση (assemblea) εργαζομένων και φοιτητών στο πανεπιστήμιο το σαββατοκύριακο αλλά και συνοπτικά τις επόμενες μέρες... More detail
    4. Η συνέλευση
  • 5. Η Εξέγερση

    Το Η ΕΞΕΓΕΡΣΗ αποτελεί το πέμπτο και τελευταίο κεφάλαιο (χωρίς τα πρόλογος και επίλογος) του κόμικ Τα Θέλουμε Όλα που βασίζεται στο ομώνυμο βιβλίο του Νάννι Μπαλεστρίνι. Το κεφάλαιο αυτό όπως και στο βιβλίο παρακολουθεί τα γεγονότα στο Τορίνο στις 3 Ιουλίου του 69 σε αυτό που έγινε γνωστό ως η... More detail
    5. Η Εξέγερση
  • Επίλογος

    Ένας 7σέλιδος επίλογος του κόμικ Τα Θέλουμε Όλα, βασισμένου στο ομώνυμο βιβλίο του Ν. Μπαλεστρίνι. Στον επίλογο αυτό γίνεται μια συνοπτική παρουσίαση του τι ακολούθησε τα γεγονότα που περιγράφονται στο κόμικ, την αρχή και το τέλος του κινήματος της Αυτονομίας στην... More detail
    Επίλογος
  • Η ιστορία του Αλμπέρ (πρόλογος)

    Η μικρή αυτή ιστορία προέρχεται από το βιβλίο "Ο εγκατεστημένος", του Linhart Robert (εκδόσεις ΛΕΣΧΗ ΚΑΤΑΣΚΟΠΩΝ 21ου ΑΙΩΝΑ). Για την ακρίβεια πρόκειται για την ένωση δυο ιστοριών του βιβλίου (που αφορούν δυο ξεχωριστά άτομα). Επειδή περιγράφουν κατά τη γνώμη μου με πολύ γλαφυρό (αλλά και... More detail
    Η ιστορία του Αλμπέρ (πρόλογος)

Displaying items by tag: αντίγραφο

Αντίγραφο του πίνακα Ο ποιητής κι η μούσα (1958) του σουρεαλιστή ζωγράφου Νίκου Εγγονόπουλου. Υπάρχουν ελάχιστες αλλαγές σε σχέση με τον αρχικό πίνακα. Χρησιμοποίησα ένα βερνίκι για το τελείωμα (για να βελτιώσω λίγο τη λάμψη του έργου που ήταν λίγο ματ λόγω της τέμπερας) και το τοποθέτησα σε ένα αυτοσχέδιο ξύλινο κάδρο.

(ιδιωτική συλλογή)

Είναι δυο διαφορετικοί πίνακες του Caravaggio, που αποφάσισα να συνδέσω. Ο πρώτος είναι ο Sich Bacchus (πιθανότατα αυτοπροσωπογραφία του καλλιτέχνη). Το δεύτερο μια σπουδή της Μαρίας Μαγδαληνής για μια λεπτομέρεια στον πίνακα The death of the Virgin. Η μόνη μου αλλαγή είναι ότι αντί για λουλούδια το αγόρι αριστερά κρατά εκρηκτικά και όπλα (δίνοντας άλλο νόημα στο κλάμα της κοπέλας δίπλα του).

Ένας άλλος ζωγράφος του οποίου το έργο εκτιμώ είναι του A. Modigliani. Εδώ έχψ πρσπαθήσει να αντιγράψω δυο πίνακες του, το Sleeping Nude with Arms Open (Red Nude), 1917 και το Almaisa 1916. Και τα δυο αντίγραφα έχουν γίνει με λάδια το 2004.

Sleeping Nude with Arms Open (Red Nude)

This famous painting by Modigliani reveals the influence of Van Gogh. The works of Modigliani and Van Gogh are often regarded as distorted. The picture reflects the accuracy of a camera. It is obvious that physically the artist was very close to the model. The viewer of the painting may wonder as to what kind of relationship the artist may have had with his model or why he chose not to show what is behind their eyes.

This painting is a fine example of Modigliani’s figure painting with an elegant arresting arrangement of curved lines and planes as well as a striking idealization of feminine sexuality.

Modigliani is regarded as master of ‘painting of the sensual.’ In this painting, the naked woman is depicted as sleeping. She is unblemished and has all symmetries. The artist has shown his subject in the foreground in close-up, as if he is forcing the viewer to react emotionally. The sinuous lines are inviting and the breasts are like eyes, to cachet on.

The prevailing atmosphere is peaceful, quite and cozy. She is at ease, with her eye-lids shut and a wry smile. The abstraction of the woman makes the voyeurism more acceptable and invites longer viewing time.

The plasticity and rich warm color palette are salubrious and calm. This painting is a fine example of ‘Sensual Art.’ The painting is pedagogic to the general society as it is categorized as “Art.” It is erotic, inspires to be sexual, but offers more of a narrative than just pornography’s narrow one.

(Info by http://www.famous-painters.org)

Link to the painting

Almaisa

Link to the painting

Τα δύο αυτά έργα είναι αντίγραφα πινάκων του κυβιστή ζωγράφου Juan Gris. Το The woman with the basket (1927) έχει γίνει με τέμπερα σε χαρτί (40 x 30cm), ενώ τα Bottle and Fruit Dish (π.35 x 45cm) και Water bottle, Bottle and Fruit Dish (1915) με λάδια (1m x 70 cm). Κι οι τρεις πίνακες έχουν γίνει πριν το 2004. 

Αντίγραφα από πίνακες του Dali που έκανα κυρίως το 2002. Σε όλα τα έργα έχω χρησιμοποιήσει τέμπερες ενώ δύο από αυτά (the nurse και girl at the window) τα έχω βάλει σε μια αυτοσχέδια κορνίζα. Σε κάποια από αυτά τα έργα υπάρχουν κάποιες ηθελημένες μικρές (ή όχι τόσο μικρές) αλλαγές σε σχέση με τους αρχικούς πίνακες. Τα αυθεντικά έργα είναι: The Basket of Bread (1926), Christ of Saint John of the Cross (1951), Crucifixion (Corpus Hypercubus, 1954), Mysterious Mouth Appearing in the Back of My Nurse (1941), The Elephants (1948), Figure at a window (1925), The Burning Giraffe (1937).

Πρόκειται για κάποια αντίγραφα έργων του El Greco. Τα δυο μεγαλύτερα (The Agony in the Garden of Gethsemane, 1590 (50x60cm) και St. Francis (50x70cm) ) είναι φτιαγμένα με ελαιοχρώματα (σε καμβά και χαρτί αντίστοιχα) ενώ τα υπόλοιπα τρία (με μέγεθος περίπου 30x40cm) είναι φτιαγμένα με τέμπερα σε χαρτί.

Agony in the Garden

Realism gives way to the opposite extreme in this fantastic vision of a Spanish mystic. Figures and landscape are distorted, far removed from nature in shape, lighting, color and texture. But unlike ordinary dream pictures, it is organized, consistently directed to a purpose, not a mere extravagant jumble. As representation, it gives clearly enough the essentials of a story that was familiar and moving in the intensely religious age of the Inquisition. But of greater interest now is the striking design of diagonal planes and vivid colors. In composition it is one of the latest of several different treatments of this theme, in which Greco sought more and more compression and simplification, the gathering together of scattered parts, the bringing out of main features with greater emphasis. In earlier versions, for example, the sleeping disciples were large, nearby and comparatively detached from the rest of the design. Here Christ and the angel are large and bold, in slashing angular strokes, while around them swirl twisting ovals of cloud. Smaller parts echo the diagonal swirling and crisscross motion of the larger ones. The painting is all in terms of pure color, not of light and line with color added on the surface. Again in contrast with the sombre Van Eyck, it flares with a lurid phosphorescent glow of changing colors, crimson, blue-green and golden yellow. Their clashing excitement is in harmony with the rhythm of movement, and with the general spirit of ecstatic drama. (info by oldandsold.com)

Christ kneels in the centre; at the upper left an angel appears to him with a cup, a reference to his forthcoming Passion. In the background on the left are the sleeping apostles - Peter, James the Greater and John; on the right Judas approaches with soldiers.

The painting is a synthesis of varying accounts of the Agony in the Gospels and is probably a workshop replica of a painting in the Museum of Toledo (Ohio). There are also several authentic vertical versions of this composition.

(Info by nationalgallery.org.uk)

Το έργο αυτό είναι λεπτομέρεια από τον διάσημο πίνακα The Arnolfini Portrait (1434) του Jon van Eyck. Δεν έχω δει ζωντανά τον πίνακα παρά μόνο φωτογραφίες του κι έτσι δεν μπορώ να είμαι σίγουρος για τη φωτεινότητα και τα χρώματα του. Έχω την εντύπωση (πέρα από τα σχεδιαστικά λάθη) ότι τα χρώματα της δικής μου εκδοχής είναι πιο φωτεινά και κορεσμένα απ' ότι θα 'πρεπε.  

 

Λίγα λόγια για τον πίνακα (όλο το άρθρο εδώ):

The Arnolfini Portrait is an oil painting on oak panel dated 1434 by the Early Netherlandish painter Jan van Eyck. It is also known as The Arnolfini Wedding, The Arnolfini Marriage, The Arnolfini Double Portrait or the Portrait of Giovanni Arnolfini and his Wife.

This painting is believed to be a portrait of the Italian merchant Giovanni Arnolfini and his wife, presumably in their home in the Flemish city of Bruges. It is considered one of the most original and complex paintings in Western art history. Both signed and dated by Van Eyck in 1434, it is, with the Ghent Altarpiece by the same artist and his brother Hubert, the oldest very famous panel painting to have been executed in oils rather than in tempera. The painting was bought by the National Gallery in London in 1842.

The illusionism of the painting was remarkable for its time, in part for the rendering of detail, but particularly for the use of light to evoke space in an interior, for "its utterly convincing depiction of a room, as well of the people who inhabit it".

"The painting is often referenced for its immaculate depiction of non-Euclidean geometry," due to the image drawn on the round convex mirror hanging on the wall in the back of the room.

[...] The little dog symbolizes loyalty, or can be seen as an emblem of lust, signifying the couple's desire to have a child. The dog could also be simply a lap dog, a gift from husband to wife. Many wealthy women in the court had lap dogs as companions. So, the dog could reflect the wealth of the couple and their position in courtly life...

(source: wikipedia)

Όλα τα σχέδια εδώ είναι αντίγραφα έργων σπουδαίων καλλιτεχνών όπως οι Rubens, Botticelli, Michelangelo, Caravaggio κλπ. Έγιναν στο πλαίσιο εμβάθυνσης στο έργο τους και βελτίωσης του δικού μου σχεδίου.

Σελίδα 3 από 3

Κυκλοφορεί

Τα Θέλουμε Όλα

οι εκδόσεις των συναδέλφων, Νοέμβριος 2021

Καλοκαίρι 1969, Ιταλία. Ένα χρόνο μετά τον Μάη του '68, οι εργάτες της ΦΙΑΤ ξεκινούν ένα δυναμικό και αδιαμεσολάβητο απεργιακό αγώνα ενάντια στην πανίσχυρη εργοδοσία. Ο αγώνας τους αποτέλεσε την απαρχή μιας δεκαετίας εργατικών και φοιτητικών κινητοποιήσεων όπου πρωταγωνίστησε το κίνημα της Αυτονομίας και που χαρακτηρίστηκε από πολλούς ως η τελευταία έφοδος της εργατικής τάξης στον ουρανό. Τελευταία... ας ελπίσουμε μέχρι την επόμενη...

διαβάστε περισσότερα...

frontVogliamoTutti

become a patron button

2019 Κυριάκος Μαυρίδης
Free Joomla! templates by AgeThemes