Καλοκαίρι 1969, Ιταλία. Ένα χρόνο μετά τον Μάη του '68, οι εργάτες της ΦΙΑΤ ξεκινούν ένα δυναμικό και αδιαμεσολάβητο απεργιακό αγώνα ενάντια στην πανίσχυρη εργοδοσία. Ο αγώνας τους αποτέλεσε την απαρχή μιας δεκαετίας εργατικών και φοιτητικών κινητοποιήσεων όπου πρωταγωνίστησε το κίνημα της Αυτονομίας και που χαρακτηρίστηκε από πολλούς ως η τελευταία έφοδος της εργατικής τάξης στον ουρανό. Τελευταία... ας ελπίσουμε μέχρι την επόμενη...
Πρόκειται για μια απλή ιδέα για ένα μικρό αστείο (ελπίζω) animation που "αξιοποιεί" το γεγονός ότι πολλοί "σοσιαλιστές" και εξέχοντα μέλη της Σοσιαλιστικής Διεθνούς ήταν δικτάτορες, ηγέτες του ΔΝΤ, ή πολιτικοί (βλέπε ΓΑΠ) που έχουν πάρει αντιδραστικά αντιλαϊκά μέτρα (ή έχουν σκοτώσει και βομβαρδίσει κόσμο όπως ο Barak) που δεν έχουν καμιά σχέση με αυτό που ονομαζόταν σοσιαλισμός. Αλλά ίσως οι λέξεις έχουν χάσει πια το νόημα τους στην πολιτική.
Η μουσική επένδυση αποτελείται από τραγούδια του Ennio Morricone για τα spaghetti westerns του Sergio Leone.
Δείτε το animation εδώ (swf)
