Καλοκαίρι 1969, Ιταλία. Ένα χρόνο μετά τον Μάη του '68, οι εργάτες της ΦΙΑΤ ξεκινούν ένα δυναμικό και αδιαμεσολάβητο απεργιακό αγώνα ενάντια στην πανίσχυρη εργοδοσία. Ο αγώνας τους αποτέλεσε την απαρχή μιας δεκαετίας εργατικών και φοιτητικών κινητοποιήσεων όπου πρωταγωνίστησε το κίνημα της Αυτονομίας και που χαρακτηρίστηκε από πολλούς ως η τελευταία έφοδος της εργατικής τάξης στον ουρανό. Τελευταία... ας ελπίσουμε μέχρι την επόμενη...
Ο πίνακας αυτός είναι αφηρημένος αλλά δεν έχει καμία σχέση με αυθορμητισμό ή χειρονομιακή ζωγραφική. Αντίθετα έχει βασιστεί σε μια σύνθεση βασισμένη σε μουσικές συνηχήσεις (4-6-9) ενώ υπήρχε και προεργασία με προσχέδια και δοκιμές (τα περισσότερα στον υπολογιστή). Ήθελα να χρησιμοποιήσω αντιθετικά χρώματα (εξού και τα μοβ -κίτρινα) και μια πολύ περιορισμένη παλέτα. Το τελικό αποτέλεσμα βγήκε κάπως πιο σκουρό από ότι ήθελα.
