Καλοκαίρι 1969, Ιταλία. Ένα χρόνο μετά τον Μάη του '68, οι εργάτες της ΦΙΑΤ ξεκινούν ένα δυναμικό και αδιαμεσολάβητο απεργιακό αγώνα ενάντια στην πανίσχυρη εργοδοσία. Ο αγώνας τους αποτέλεσε την απαρχή μιας δεκαετίας εργατικών και φοιτητικών κινητοποιήσεων όπου πρωταγωνίστησε το κίνημα της Αυτονομίας και που χαρακτηρίστηκε από πολλούς ως η τελευταία έφοδος της εργατικής τάξης στον ουρανό. Τελευταία... ας ελπίσουμε μέχρι την επόμενη...
Είναι ο τελικός πίνακας που έχει προκύψει από μια σπουδή σε τέμπερα που είχα κάνει παλιότερα (μπορείτε να το δείτε στα παλιά έργα -το ίδιο το έργο/ σπουδή την έχω χάσει κι έχει μείνει μόνο η φωτογραφία). Οι κυριότερες διαφορές τους είναι στη ζωντάνια των χρωμάτων και τις αποχρώσεις.
Το θέμα του πίνακα μοιράζεται αρκετά κοινά (σε σύλληψη τουλάχιστον) με το θέμα του τρίπτυχου Παραμύθι που μπορείτε να δείτε παραπάνω.
Ο πίνακας είναι καδραρισμένος με μαύρη κορνίζα.
